Harry Potter and the Deathly Hallows: Part 2
Δημοσιεύτηκε: Σάβ Ιούλ 23, 2011 9:16 amΜε την ολοκλήρωση της, η κινηματογραφική σειρά του Χάρι Πότερ μου προκάλεσε τον εξής συνειρμό: είναι σαν ένας δρομέας που τρέχει σε δρόμο με εμπόδια. Έχει χαλαρό ξεκίνημα, πέφτει πάνω σε όλα σχεδόν τα εμπόδια, αλλά στο φινάλε φορτσάρει και κόβει το νήμα πρώτος! Το έσχατο Χάρι Πότερ είναι το μεγαλειώδες block-buster που ευελπιστούσαν οι φίλοι του μικρού μάγου, αφού, εν ολίγοις, έχει τα πάντα. Και κυρίως, ακόμα και για μένα που δεν ήμουν ποτέ φαν της σειράς, σε αφήνει με ένα γλυκόπικρο συναίσθημα του «θέλω κι άλλο». Αυτό το είχε πετύχει ο Άρχοντας και δεν περίμενα ποτέ ότι θα το κατάφερνε ο Χάρι. Τελικά, υπάρχουν μαγικά ραβδιά, ακόμα και σε περιπτώσεις που ο σκηνοθέτης απλά διεκπεραιώνει τη δουλίτσα του. Φαντάζει ότι όλα ήταν έτοιμα για κάτι τέτοιο κι απλά συνέβη… Βάλτε στο νου σας τα επιμέρους καλά στοιχεία της σειράς και πολλαπλασιάστε τα! Το συναίσθημα ανεβαίνει με τους ήρωες να ζουν τα έσχατα, ακόμη και κυριολεκτικά, με τον Alan Rickman να κερδίζει στο παρά πέντε τα εύσημα της καλύτερης ερμηνευτικής παρουσίας στη σειρά. Θέλετε δράση; Όση έχουν όλες οι προηγούμενες ταινίες μαζί, θα την δείτε εδώ συσσωρευμένη. Θέλετε σκοτάδι; Τόσο ένα μαύρο πέπλο, όσο και δείγματα βίας επιβάλλονται του συνόλου, σε μια ταινία που λέει «κομμένα τα παιχνίδια». Αυτό δεν σημαίνει πως θα ξυπνήσει απότομα το παιδί που κρύβουμε μέσα μας, αλλά ότι από το πρώτο λεπτό ως το τελευταίο, θα εγκλωβιστείτε μέσα στην οθόνη. Και τώρα γίνεται πιο λυπηρό από ποτέ το γεγονός πως τα Χάρι Πότερ δεν κρύβουν κάτι το αληθινά ουσιώδες μέσα τους. Ακόμη και για παραμύθι, στεγνό είναι. Μήπως, όμως, είναι κουβέντα για κάποια άλλη στιγμή; Μη το χάσετε, καθίστε αναπαυτικά κι απολαύστε το!
